Four Poems by Chen Metak གཅན་མེ་སྟག

(Translated by Kunbzang and Ruth Gamble)

 

Death is Nothing to be Afraid of

 

I know death gets ever closer,

but I have no time to feel sad

 

On this corner of the planet,

I protect my own sunshine.

 

Although there is only thin snow on the mountaintop,

I consider it a beautiful diamond.

 

Wherever I went, wherever I stayed, what followed

in slow motion, was a life of loneliness.

 

Those who leave are lonely,

those who stay are lonely.

 

Amid the leaving and coming,

I should have rested until I was satisfied.

 

Those who left said the journey was very short,

those who came said it was long.

 

འཆི་བ་ལ་འཇིགས་པ་མི་སྐྱེ་ཀི

 

འཆི་བ་ཇེ་ཉེ་ནས་ཇེ་ཉེ་ཡིན་པ་ངས་ཤེས་ཡོད

ཡིན་ནའང  ང་ལ་སྐྱོ་ཁོམ་མི་འདུག

 

ས་སྒང་འདིའི་གྲུ་ལོགས་ཤིག་ན

ངས་རང་ཉིད་ཀྱི་ཉི་འོད་སྲུང་བཞིན་ཡོད

 

རི་རྩེ་རུ་ཁ་བ་སྲབ་བུ་ཞིག་ལས་མེད་ནའང

ངས་དེ་ནི་ཕ་ལམ་ལྟ་བུའི་མཛེས་སྡུག་ཅིག་ཏུ་བསྒོམས་ཡོད

 

སོང་ས་བསྡད་ས་ནས  འགུལ་ཙམ་འགུལ་ཙམ་གྱིས

ངའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་འོང་བ་ནི་འཚོ་བའི་ཁྲོད་ཀྱི་ཁེར་རྐྱང་དེ་རེད

 

འགྲོ་བཞིན་པ་དག་ཁེར་རྐྱང་གིས་འགྲོ་བཞིན་འདུག

འོང་བཞིན་པ་དག་ཁེར་རྐྱང་གིས་འོང་བཞིན་འདུག

 

འགྲོ་འོང་གཉིས་ཀྱི་བར་མཚམས་འདི་ནས

ངས་ངལ་གསོ་ཡིད་ཚིམ་པ་ཞིག་བྱེད་འོས་མོད

 

སོང་ཟིན་པ་ཚོས་ལམ་ཐག་ཧ་ཅང་ཉེ་ཟེར

འོང་བཞིན་པ་ཚོས་ལམ་ཐག་ཧ་ཅང་རིང་ཟེར།

 

Symptoms

 

days get shorter and shorter,

the mind gets older and older.

at night, when I search for moonlight on the ground,

not even a trace of a breeze blows though.

 

ནད་རྟགས།

 

ཉིན་མོ་ཇེ་ཐུང་ནས་ཇེ་ཐུང་རེད།

སེམས་པ་ཇེ་རྒས་ནས་ཇེ་རྒས་རེད།

མཚན་མོའི་ཟླ་འོད་ཐང་གང་ལ་བལྟས་ཚེ།

རླུང་བུ་ལྡངས་པའི་ཤུལ་ཙམ་ཡང་མི་འདུག

 

Mugs

 

In the morning, I arranged

various mugs on the table

in order,

And recite to them the poem I wrote the night before.

 

They listen carefully,

focused and devoted,

thinking about something.

These moments

move me deeply, and my tears fall.

 

Once or twice,

I talked with them about the night’s tranquillity,

the romance of the pillow,

the tired heart that loses sleep,

and my lonely imaginations.

 

The mugs were calm.

The pots and plates straightened their necks

to gesture they were listening.

 

There are no extra sounds,

just the creak of boiling water on the electric stove.

It became the morning’s singular joy.

 

After I finish reciting the poem,

my sleepy, dizzy heart settles.

Now, I tighten my shoelace, and

travel joyfully to Jantsa in the distance.

 

Note: Jantsa is now known as Jianzha County, affiliated to Huangnan (Rebong) Tibetan Autonomous Prefecture, Qinghai Qinghai Province

 

ཤེལ་ཕོར།

 

ཞོགས་པར  ངས་ཟས་ཅོག་སྟེང

རིགས་མི་འདྲ་བའི་ཤེལ་ཕོར་སྣ་ཚོགས

གོ་རིམ་བཞིན་བསྒྲིགས་ཏེ

མདང་དགོང་བྲིས་པའི་སྙན་ངག་དེ

གྱེར་འདོན་བྱས་པ་ཡིན

 

ཁོ་ཚོས་ཧ་ཅང་གཟབ་ནན་གྱིས་ཉན་པའམ

ཡང་ན་བློ་རྩེ་གཅིག་སྒྲིམ་གྱིས

གང་ཞིག་ལ་བསམ་གཞིག་གཏོང་གིན་འདུག

སྐབས་དེ་དག་ལ

ང་ངོ་མས་སེམས་འགུལ་ཐེབས་ཏེ  མིག་ཆུའང་ཤོར་འགྲོ

 

དུས་ཚོད་རེ་གཉིས་ཤིག་ལ

ངས་ཁོ་ཚོར་མཚན་དགོང་གི་ལྷིང་འཇགས་དང

སྔས་འབོལ་སྟེང་གི་འཆར་ཡན་གླེང་ཞིང

གཉིད་མི་ཁུགས་པའི་སེམས་ངལ་དང

ཁེར་རྐྱང་ཁྲོད་ཀྱི་སྟོང་འདང་བཤད

 

ཤེལ་ཕོར་དེ་དག་འཇམ་ཅག་གེར་ཡོད་ལ

ཇ་དེམ་དང་སྡེར་མའི་ཚོགས་ཀྱིས་ཀྱང་སྐེ་བསྲིངས་ཏེ་ཉན་ཁུལ་བྱེད

སྐད་སྒྲ་ལྷག་མ་གང་ཡང་མེད་དེ

གློག་ཐབ་སྟེང་གི་ཚ་དེམ་ལས་ཆུ་ཁོལ་གདུ་བའི་སིར་སྒྲ་ཁོ་ན

ཞོགས་པ་འདིའི་བདེ་སྐྱིད་ཉག་གཅིག་ཏུ་གྱུར

 

སྙན་ངག་གྱེར་ཚར་རྗེས

སྙི་འཐོམ་གྱི་སེམས་པ་འདིའང་བདེ་རུ་བབས་སོང

ད་ནི  ལྷམ་སྒྲོག་དམ་པོར་བསྡམས་ཏེ

དགའ་སྤྲོའི་ངང་ཐག་རིང་གཅན་ཚ་རུ་བུད་འགྲོ།

 

I only Possess these Metals

 

These days, I only have metals.

If you need a sickle or a pickaxe,

I can mix in a little steel.

But I don’t have good steel.

I spent all the good steel,

in my youth when I was young.

 

I only have these metals.

Do not hope that I will

forge you a sword or a knife.

There are knives hanging on the walls of my house,

but generations of my forefathers made them,

So, I’m not selling them to you,

not at any price.

 

Right now, I have only two or three ounces of metal,

Please, don’t taunt me;

don’t say I’m useless rust.

With these two or three ounces of metal

I plan to forge three screws,

and with these three screws,

I will keep three life-long promises,

that need to be nailed down.

[I’ll keep] unchangeable friendships,

stay grateful to my mother,

and maintain a sense of modesty.

 

ང་ལ་ལྕགས་འདི་དག་ལས་མེད།

 

དེང་སྐབས  ང་ལ་ལྕགས་འདི་དག་ལས་མེད

ཁྱོད་ལ་ཟོར་བ་ཞིག་གམ་རྐོ་མ་ཞིག་མཁོ་ན

ངས་རྣོ་ཉུང་ཙམ་ཞིག་བསྲེ་ཆོག

ཡིན་ནའང  ད་ལྟ་ང་ལ་རྣོ་ལེགས་པོ་ཡང་མེད

རྣོ་ལེགས་པོ་དེ་དག

ངའི་གཞོན་དུས་ཀྱི་ལང་ཚོའི་སྟེང་དུ་བཀོལ་ཚར

 

ང་ལ་ལྕགས་འདི་དག་ལས་མེད

ཁྱོད་ཀྱིས་ངས་རལ་གྲི་ཞིག་གམ

ཤང་ལང་ཞིག་རྡུང་ཐུབ་པའི་རེ་བ་མ་འཛིན

ངའི་ཁང་པའི་རྩིག་ལྡེབས་སུ་བཀལ་བའི་རལ་གྲི་འདི་དག

ངའི་ཕ་མེས་ཡང་མེས་རིང་བརྡུངས་པ་ཤ་སྟག་ཡིན་པས

ཁྱོད་ཀྱིས་དངུལ་ག་ཚོད་བཏང་ཡང

ངས་བཙོང་མི་སྲིད

 

ད་ལྟ་ང་ལ་ལྕགས་སྲང་དོ་གསུམ་ལས་མེད

ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ནི་བེད་མེད་ཀྱི་བཙའ་རོ་ཞིག་རེད་ཅེས

མ་སྡིགས་རོགས

ལྕགས་སྲང་དོ་གསུམ་འདིས

ངས་གཅུ་འཛེར་གསུམ་བརྡུང་རྩིས་ཡིན

འཛེར་མ་གསུམ་པོ་དེས

ངས་མི་ཚེ་འདིར་དམ་དུ་སྲུང་བའི

གྲོགས་པོའི་དམ་ཚིག་དང

ཨ་མའི་དྲིན་ལན་དང

འཇིག་རྟེན་གྱི་ངོ་ཚ་གསུམ

དམ་དུ་འཛེར་དགོས།

 

Chen Metak (གཅན་མེ་སྟག) (1970-2022) was born in a village called Lhasa, Jianzha County, in Huangnan (Rebgong) Tibetan Autonomous Prefecture. He graduated from Qinghai Teachers University and published multiple poetry books, including Clouds Flow Eastward and My Daughter Yuchung Dawa. Chen Metak received multiple literature awards and is one of the most celebrated poets in contemporary Tibet.

Dr. Kunbzang recently finished his doctorate from La Trobe University. His fields of interest are social theories, sociocultural anthropology, and Tibetan studies.

Dr. Ruth Gamble is a senior lecturer at La Trobe University and the Deputy Director of La Trobe Asia; she is an environmental, cultural and climate historian of Tibet, the Himalayas, and Asia.